Dag 9, Donderdag 29 September, 2011.

Na het ontbijt zijn we richting de Lasithi Plateau gereden met een bloedgang omhoog, voor we het wisten zaten we alweer hoog in de bergen met schitterend uitzicht op de zee en de dorpjes. Op een gegeven moment kwamen we bij een museum waar ze de woningen van he holemens tot nu hadden nagebouwd en waar een aantal van die karakteristieke molentjes stonden te draaien die men hier gebruikte om de olijf bomen te bevloeien (nu gaat dat met een soort brandkranen met honderden slangen die kris kras door elkaar langs de kant van de weg liggen). Het was leuk opgezet, (Homo Sapiens Museum) beginnen in een grot en de woningen begonnen steeds meer op een huis te lijken. Daarna hebben we onze route vervolgd en zijn we doorgereden naar het dorpje Psichró waar we een stukje van de weg moesten om bij de grot te komen. Op de parkeerplaats daar moesten we twee euro betalen, daarna een klere eind bij de berg op geklommen langs een rotsig pad behoorlijk steil dus dat was ff afzien. Boven moesten we 4 euro entree p.p.betalen om via een trap de grot in te mogen afdalen maar het was wel zeer de moeite waard. Ik weet niet wat het met Zeus te maken had, die schijnt daar geboren te zijn, maar ik zie een zwangere doos niet die route afleggen die wij hebben gedaan en dan is het onder in die grot ook nog stervens koud. Maart de grot was mooi met druipstenen enz.op een leuke manier verlicht. De terugweg naar beneden zijn we langs het ezel pad gelopen (je kon ook op een ezeltje naar boven) Dat was netjes geplaveid en iets minder steil. Bij de auto op een muurtje ons brood en koffie genuttigd en daarna onze route om het plateau vervolgd, in Malia nog even geld gepint, het vliegt ons de zak uit. Ittie had het geld er uit en een bon maar haar pasje kwam niet. Dus op de deur van de bank geklopt, een man deed open, liep naar buiten, drukte een toets in en daar kwam de bankpas (sommige mensen lezen niet). Daarna terug naar het hotel, Ittie wilde nog even bij het zwembad liggen want ze wilde een bommetje doen. Na een uurtje zijn we naar boven gegaan want ik ben al 4 dagen achterop met de homepage en ik wil dat even wegwerken. Vanavond gaan we op het terras skip-bo en.

Vanavond op het terras van het hotel gezeten, om een uur of 9 kwamen de meiden aanzetten en toen zijn we met zijn 4en maar begonnen te kaarten (Skip-Bo) Om een uur of elf kwamen drie jongens uit een paar appartementen iets verderop die we eerder hadden ontmoet aanzetten en wilden wel meedoen. We zijn toen nog een tijd bezig geweest, Jan was het lijdend voorwerp en heeft zowat de hele avond met een twaalf gezeten die hij niet kwijt kon. We hebben ons rot gelachen en het was een gezellige avond.

 

Een Grieks molentje

Ittie in de holbewoners woning

 

De ingang van de grotwoning
Een oventje uit vroeger tijden
De grot van Zeus
De grot van Zeus
 
Uitzicht vanaf de entree van de grot
Met deze ezeltjes kan je je naar boven laten vervoeren
 

Dag 10, Vrijdag 30 September, 2011.

We hebben vanmorgen rustig aan gedaan en zijn een uur of half elf gaan rijden richting Rethimnon en vandaar afgezakt naar het zuiden naar Moni Preveli, het schijnt daar volgens Graham heel mooi te moeten zijn met wit strand en een mooie kloof. We zijn eerst helemaal naar boven gereden, daar was een klooster wat je kon bezichtigen maar je mocht er geen foto's maken dus zijn we er niet in geweest. Toen afgedaald naar het strand. Daar kon je je auto betaald parkeren en dan vervolgens een trap afdalen naar het strand (200 m of zo), daar had Ittie dus geen zin in en we hadden verder beneden nog een bordje zien staan 'To Palm Beach" Dat bord zijn we gevolgd en na een paar honderd meter kwamen we op een gravelroad, niet rood maar grijs, die zo'n 5 km doorliep naar het strand. Daar zijn we behoorlijk door elkaar geschud, wat een klote weg. Uiteindelijk bereikten we het strand, volgens een bordje was het nog 10 minuten lopen naar het Palm Beach, we zagen mensen weer ver boven ons klauteren dus we hadden zoiets van we blijven hier wel, we zijn in ieder geval bij de zee. Het was een kiezelstrand met wat strandstoelen en parasols dus daar ons geinstalleerd zo goed en zo kwaad als dat ging. Het woei namelijk een halve orkaan, als we gingen zitten op het strandbed dan woei de rugleuning omhoog en als je dan weer achterover ging dan lag je weer plat want dan was de steun weer verplaatst. Ik ben dus maar de zee ingegaan met mijn nieuwe duikbril en snorkel om wat vissen te fotograveren met mijn onderwater camera. Volgens mij hebben die vissen zich rot gelachen want ze bleven maar rondjes om mij heen zwemmen, zo snel kon ik niet meedraaien en iedere keer als ik knipte was de vis al weer weg. Ik heb zo'n 15 foto's gemaakt en later bleek dat er op 1 maar een vis staat. Ik zie ook geen donder zonder bril, moet de volgende keer maar vragen om een duikbril op sterkte. Toen ik weer bovenkwam was Ittie gezandstraald en had inmiddels de slappe lach, zitten we eindelijk na een week op un zuidstrand, waaie de tanden suwat uut mien bek vut. We hebben nog een bakje koffie geprobeert te drinken maar dat waaide ook uit het kopje en het zand woei er in dus toen zijn we maar weer in de auto geklommen en naar huis gereden, het was inmiddels ook al weer half vier, bij iedere opmerking die ik maak ligt Ittie helemaal in de kreukel dus dat gaat lekker. Half zes waren we weer bij het hotel. Onze auto was zwart toen we weg gingen, hij is nu grijs van het stof. De tank is leeg en morgen leveren we hem weer in. Om met Wendy te spreken "Ik ben er zó kláár mee" We hebben inmiddels weer heerlijk gegeten en zitten nu op de kamer, misschien gaan we straks nog ff naar beneden, we zien wel.

Mijn Popje op het zandstraal strand

Het is hier wel mooi

Drie mooie achtergronden
Onder water
De vis is steeds nét weg
Eindelijk beet
Dit tref je hier aan op de snelweg

 

Vorige

Home

Volgende