Dag 5, 21 September, 2003.

We moesten vanmorgen vroeg op van Marieke, zoals gewoonlijk want we hadden een lange reis voor de boeg. Na een lekker ontbijt met eieren KAAS en ham zijn we gaan rijden naar Patzcuaro, door een prachtig groen landschap met vulkanen. Onderweg zijn we gestopt bij een kraampje langs de weg om aardbeien met room te eten. Vet vers lekker, een bak vol voor 10 peso's. Daarna zijn we weer doorgereden. Toen we in Patzcuaro aankwamen zijn we eerst het dorp ingegaan om te eten. Op het plein waar het restaurant zat was van alles te doen, er stond zelfs een lokale tv ploeg te filmen. Dansende kinderen en die dansende oude mannetjes in klederdracht en houten slippers, erg leuk om te zien. De Mexicanen in deze streek hebben weer een heel andere uitdrukking dan waar we vandaan kwamen, meer indiaans. In het restaurant hebben we forel gegeten, de specialiteit van de streek. Na het eten zijn we naar het eiland Janitzio gevaren met een veerbootje, onderweg stopte de motor er mee zodat we een tijdje stuurloos rond dreven, maar gelukkig kreeg de schipper het spul weer op gang, en kwamen we veilig bij het eiland aan. Bij het eiland showden vissers de oude vismethode die ze hier vroeger gebruikten, met vlindernetten. Na de demonstratie kwamen ze naar onze boot om met de pet rond te gaan. (foto) 

Marieke onze reisleidster	Onderweg aardbeien eten	Dansende oude mannetjes

Op het eiland staat een heel groot beeld bovenop de bergtop dat lijkt wel wat op het vrijheidsbeeld. Dit beeld is van Jose Maria Morelos, een verzetsstrijder die er voor gezorgd heeft dat Mexico onafhankelijk werd. Op weg naar het beeld is de hele trap volgebouwd met winkeltjes en restaurants, je hebt echter weinig tijd om te kijken anders breek je je nek of benen op de trappen. Toen Ittie hier 5 jaar geleden was stonden er alleen beneden op het plein souvenir winkeltjes maar nu was dus de hele helling volgebouwd. Mensen hebben zelfs de voorgevel van hun huis verwijderd om een winkeltje te kunnen openen. Boven aangekomen zijn we in het beeld geweest, je kon helemaal naar boven klimmen tot in de gebalde vuist, wij zijn niet verder geweest dan het hoofd want het was er erg krap en smoor druk. De binnenzijde van het beeld is helemaal beschilderd met fresco's. ze raakten al aardig beschadigd omdat iedereen er langs liep. Op de weg terug naar beneden hebben we nog wat winkeltjes bekeken en beneden nog wat gedronken. Toen de boot terug genomen en naar het hotel. Dit was een schitterend hotel met prachtige oude kamers en een schitterende tuin. Het was vroeger een klooster geweest. We kregen een welkomst drankje in het hotel en het was happy our, 1 bestellen 2 krijgen dus we zijn s avonds in het hotel gebleven.

Visser met vlindernet	Visser	Beeld van Jose Maria Morelos
Tussen hoofd en arm van het beeld	De binnenzijde van het beeld	Binnenplaats Hotel Posada de Don Vasco