Weer file door een aanrijding
Het was een beste klap
We zijn vanmorgen na het ontbijt ff naar de camperservice plaats gereden want de watertank was leeg en de vuilwatertank was vol. Daarna zijn we richting Genova gereden. Het eerste stuk, je raad het al, weer file natuurlijk, en een stuk verderop was er weer een ongeluk gebeurt waardoor we ook weer stil stonden maar uiteindelijk om een uur of half drie kwamen we aan op camping Baciccia in het plaatsje Albenga, (had een friese naam kunnen zijn) We hebben hier tien uur wifi voor 5 euro dus maar proberen hoe dat gaat, kan ik in ieder geval de website online zetten. We zijn even naar de Famillia en de Lidl alhier gefietst voor nog wat inkopen en daarna heeft mijn popje lekker gekookt en zit ik nu de website bij te werken, morgen gaan we weer verder richting Spanje.
|
. | |
Weer file door een aanrijding |
|
Het was een beste klap |
Dag 7, Donderdag 11 September, 2014
We zijn vanmorgen na het ontbijt om 9 uur vertrokken richting Roses, een ritje van zo'n 700 km. Deze keer voor de verandering een keer niet in de file gestaan. Op de autostrada de cruisecontrol er op en gaan met die banaan. Bij de Franse grens hebben we de sensor voor de telepeage achter de voorruit gehangen en op naar de eerste tolpoort. Bij de eerste paar poortjes ging dat prachtig, er stond een grote T boven en een bordje max 30 km per uur. Als je komt aanrijden gaat de slagboom open en als je door de boom rijd geeft hij een piep. Bij de vierde echter geen grote T, bij alle poortjes stond wel een kleine T maar ik dacht die moeten we niet hebben want daar kon je ook gewoon betalen dus maar achter de vrachtwagens aan (die gingen ook door die 30km poortjes) maar je raad het al, de poort ging niet open. Wat nu, we konden geen kant op en achter ons reden de vrachtwagens door. Ittie is op een gegeven moment uitgestapt en heeft he vrachtverkeer even stilgelegd (die chauffeur moest lachen ) Ik weer achteruit het grote terrein op met de allarmlichten aan en toen maar naar een gewoon poortje. Ik stond al naast de ticket automaat maar de boom ging niet open dus op de rode knop duwen, doe joe speek english, gelukkig deed hij dat, ik heb hem geprobeert uit te leggen dat we een badge hebben maar dat de boom niet open gaat. Hij zij 'momentje, er komt iemand naar u toe' Na verloop van tijd komt er een vrouwtje aanlopen, gaat in dat hokje en doet het raam open, ik rijd een stukje naar voren om haar te woord te staan, gaat de slagboom omhoog. Ik dacht eerst nog dat zij dat had gedaan en wees op de badge achter het raam, ze zij 'dat is toch goed?' en ik ben doorgereden. Later realiseerde ik mij dat ik had moeten oprijden tot aan de slagboom en dat hij was geopend toen ik naar voren reed om met die vrouw te praten. Ik was gewend aan die slagbomen die al ver van tevoren open gaan maar dat is natuurlijk alleen als er 30 km per uur boven staat. Weer iets geleerd, iedere boom met een oranje T erboven kun je gebruiken alleen je moet wat verder doorrijden. ;-)
Verder zonder problemen doorgereden en om 17:30 na in het dorp te hebben getankt kwamen we bij de camping aan die we hadden uitgezocht. VOL, de man bij het hek vroeg of we gereserveerd hadden, ik zei, dat hebben we niet. Hij heeft nog even met de receptie gecommuniceert maar er was geen plaats (zelfs Ittie kreeg het niet voor elkaar). Manjana wel dus Ittie heeft gereserveerd voor morgen en nu staan we op een camping daar om de hoek voor een nacht. Dus morgen nog 100 meter rijden dan zijn we te plek.
 |
 |
 |
Onze telepeage badge |
De grens tussen Italie en Frankrijk |
Ons plekje op de noodcamping |