Dag 19, Dinsdag 6 Oktober, 2009

Na te hebben ontbeten en de boel te hebben opgepakt hebben we afscheid genomen van onze Australische achterburen, ze hebben ons kaartje en zouden contact met ons houden. Daarna vertrokken richting eighty miles beach iets van 300 km. Tussen Broome en onze betsemming ligt alleen nog een benzinestation in de middle of noware, de buitentemperatuur liep volgens de thermometer in de auto op tot 41,5 graden celcius, gelukkig hebben we airco. Ik zei tegen Ittie als je buiten gaat staan begint je sigaret spontaan te branden, met deze temperatuur waait hij aan in plaats van uit. Het is net of je in een hete lucht oven stapt. Bij het tankstation getankt, het is nog 50 km tot de camping, bij dit station moest de bediende nog naar buiten lopen om te kijken wat we getankt hadden, geen computer dus. Na 40 km de afslag richting the beach en toen nog 10 km gravel road. Op de camping kwamen we weer Belgen tegen waarmee we in Broome in de bus hadden gezeten, die waren wat eerder als ons vertrokken vanuit Broome en blijven hier wat langer staan. Na het installeren van de camper (de stekker in het stopcontact) zijn we even naar het strand gelopen, een enorm strand met hier en daar een verdwaalde visser of wat mensen die schelpen lopen te zoeken want die liggen hier bij de fleet, en mooien ook. Ook een dode haai van een cm of 80 lag op het strand, nog helemaal intakt. Op de camping huppeld een Walibi rond die behoorlijk tam is, hij is tenmiste niet bang voor ons en kwam heel dicht bij. Dit is de eerste Walibi die we in het wild tegenkomen die niet over de weg ligt uitgesmeerd. Het zijn leuke beestjes, wel een beetje appart. Na een paar borrels en een hap eten (Ittie had weer heerlijk gekookt) zijn we weer naar het strand gelopen voor de sunset, een hele mooie, zie foto. De zee was wel zo'n eind teruggetrokken dat het de waddenzee wel leek. Ik zei, the eighty miles beach is nu ook zowat eighty miles breed. Het is hier heerlijk koel door de zeewind dus ik verwacht dat we wel lekker zullen slapen zonder de herrie van de airco. Vanavond maar niet te laat op bed want morgen zullen we wel weer met de kippen van stok zijn om op het strand te kijken. We gaan morgen in ieder geval verder naar Port Hedland en dan naar Tom Price.

A Bloody long road	Bloody hot	Onze Walibi
En in close up, het zijn wel schatjes	De sunset	en nog een

Dag 20, Woensdag 7 Oktober, 2009

Vanmorgen werden we wakker en hadden we goed geslapen, het was een aangename temperatuur en we hebben lekker buiten ontbeten, je lacht je dood om de butscher birds die hebben wel zo'n apparte manier van fluiten, je denkt eerst dat er een dronken vent naar een vrouw staat te fluiten. Daarna zijn we vertrokken richting Port Hedland zo'n 300 km verderop. Het stuk gravel road nemen we met 80 km per uur dat rammelt een stuk minder dan de twee campers die we inhaalden en die maar iets van 30 reden, ze zullen wel gedacht hebben daar gaat weer zo'n flying dutchman want ze zagen gelijk niets meer. Je hele auto rammelt uit elkaar als je niet een beetje gang houd. de highway was weer zowat één rechte weg, ik geloof dat we twee keer een flauwe bocht zijn tegengekomen. Een Roadhouse onderweg, kunnen ze ook beter roodhouse noemen want alles is rood stof. Om een uur of elf waren we op de camping, Port Hedland is net of je een industrieterrein oprijd, weinig natuurschoon./ De camping is wel mooi en ligt weer aan het strand, het oceaanwater is hier een stuk warmer dan bij eighty miles beach. en het strand ook wat minder schelpen, dus tat loopt lekkerder op blote voeten. Na het eten zijn we naar het winkelcentrum gereden om wat inkopen (lees bier) te doen en hebben we de auto even afgetankt zodat we weer gereed zijn voor een tocht naar de outback. Om half 9 zijn we naar het strand gelopen in het pikkedonker want hier zou ook een staircase to the moon zijn om 9 uur. Nou dat viel nogal tegen, ten eerste was de maan te laat, ten tweede leek hij volgens Ittie op een rugby bal en ten derde was de staircase bijna niet te zien, maar we stonden naast een stel Engelsen en verderop zat een stel Ausie's en Ittie had ze op een gegeven moment allemaal aan het zingen, row row row your boat en frere Sjake (ik weet niet hoeje dat schrijft) Dus het was hartstikke gezellig daar en we hebben een hoop plezier gehad. We hebben zowat anderhalf uur in de duinen en op het strand staan te kletsen (Ittie had er een kleur van maar dat kon je niet zien in het donker). We hebben voor 15 dollar 24 uur internet dus we hebben al heel wat telefoontjes gepleegt en de website weer bijgewerkt. Op messenger is het een dooie boel maar je kunt alles hebben. Ik ga nu sluiten, morgen naar Tom Price. Voor de dummies onder ons heb ik de link naar het gastenboek maar aan het eind van de pagina gezet, dus nu schrijven allemaal ;-)

Een paar ouwe koeien op de road	Een asobak op de camping	The moon de staircase is gejat