Dag 13, Woensdag 30 September, 2009

We hebben vanacht goed geslapen, we hebben nu door hoe we met de airco en de ventilator om moeten gaan om de camper koel te krijgen. De airco blaast alle koude lucht achter in de camper, dus zetten we nu de ventilator op het bed die de koude lucht verder transporteert. als we dan op bed gaan zetten we de airco uit en de vent. op het aanrecht blazend richting het bed en dat gaat prima. om een uur of kwart voor acht (leve de vakantie) zijn we van de camping vertrokken om het National park Nirima met de hidden valley, we mochten 10 dollar bijdrage doen om het park te bezoeken maar het was wel de moeite waard, je had de keuze uit drie wandelingen een van 200 meter, een van 400 meter en een van 800 meter, wij als ervaren outback reizegers namen natuurlijk de 800 meter versie, maar dat bleek zowat 800 meter verticaal te zijn. leverde wel een mooi uitzicht op maar in 38 graden ben je niet zo actief als normaal. Maar toen we een uur of tien uit het park rolden besloten we om maar meteen door te rijden naar Halls Creek. Dit was echt een rit door de outback, Ittie had besloten om ook een stukje te gaan rijden, het was toch 200 km dezelfde weg volgen maar Ittie werd meteen door de wol geverft want de ene roadwork volgde de andere op. Wegversmallingen, gravelroads, beide tegelijk en nog roadtrains die ons op de kont zaten te drijven. Maar ik zit nu weer de homepage bij te werken dus ze heeft het goed gedaan, dat mens kan toch maar alles.Onderweg zagen we verschillende keren van die kleine tornado's die het rode stof hoog opwierpen, Ittie heeft er een op film en een paar foto's.In Halls Creek aangekomen en de camping gevonden, hadden we allebei zoiets van ze hadden dit beter Hells Creek kunnen noemen, veel heter kan het in de hel niet zijn. De camping bestraat uit een gravel terrein, een autosloperij zonder autowrakken, (ze hebben wel een zwembad) er groeit hier zowat niets, de supermarkt is een veredeld tankstation, er staat hier een enorme caravan op een statief volgens Ittie, de ausie's noemen dat een tripod. De eigenaren van dat ding wisten ons te vertellen dat we zeker naar Geralton moeten gaan omdat daar een museum is over de Batavia enz. de Hollanders schijnen hier allang voor de Engelsen hier waren verschillende keren op de rotsen voor de westkust te pletter te zijn geslagen waaronder de Batavia, dat museum schijnt heel interessant te zijn. Toch leuk dat we nog Nederlandse geschiedenis les krijgen van een stel Australiers (die hier trouwens vastzitten omdat ze op post wachten) Ze hadden van de week zo'n kleine tornado ( die ze WillieWillie's noemen ) gehad die hun schotel de hele camping had overgeblazen en als ze hun post hebben zijn ze ook weg. Maar ja wat wil je dit is de outback. Wij gaan morgenvroeg weer gauw verder.

Het Nirima park in, 39 graden hot

een vieuw in het Nirima park

Ittie rijdt links

Een van de vele Termieten heuvels
Halls Creek
De caravan op statief
Een Willie Willie

 

Dag 14, Donderdag 1 Oktober, 2009

Vanmorgen dachten we dat we om half 9 vertrokken richting Fitzroy Crossing, maar toen we goed en wel onderweg waren en ik zag op het klokje in de auto bleek het half 8 te zijn, we zijn een beetje van slag met de tijd want toen we de grens naar Western Australia overgingen moesten we onze klok een half uur terug zetten en ik denk dat daar iets mee fout is gegaan.Dat heeft wel het voordeel dat het nog niet zo heet is en dat we voor 12 uur in Fitzroy Crossing aankwamen. Het landschap blijft ons verbazen, dan is alles weer groen en zo is het weer dor, dan rijd je weer door de heuvels en dan is alles weer plat. Vanaf nu hebben we links de Greath Sandy Dessert, je zou hier een dorre zandvlakte verwachten maar dat wisselt ook steeds. Fitzroy Crossing is niet veel beter dan Halls Creek, er was een grote supermarkt maar die is drie maanden geleden afgebrand en ligt er nog steeds onaangeroerd bij. gelukkig hadden ze bij het BP benzinestation een geldautomaat en fish and chips, en bij de Shell een Coles express waar je wat boodschasppen kunt doen anders was je hier mooi de klos. De camping opgezocht, gelukkig een plekje met wat schaduw gevonden. Dit zou een camping aan het water van de rivier moeten zijn maar de rivier staat zo goed als droog. Er staat nog wel wat water in en volgens een paar Ausie's moeten er bij de brug een paar krokodillen zitten, misschien gaan we straks nog wel even kijken. Morgenvroeg hebben we weer een boottochtje in de planning om een paar Gore's te bekijken, het is nu te heet om te gaan varen. Op de camping staat een pub, de oudste pub van de stad, vermoedelijk ook de enige, het hele ding is afgeladen met Aboriginals, we hebben er even een biertje gedronken en een praatje gemaakt, ze zijn over het algemeen best wel aardig en ook wel bereid om dingen uit te leggen. Een blikje bier kost daar 6 dollar dus de pret is er voor ons snel af. Nog een gesprek gehad met twee Australische werklui die zaten uit te rusten van hun werkdag, ze waren om 5 uur vanmorgen begonnen een zwembad te plaatsen. Deze mannen hebben het idee dat de blanken gediscrimineerd worden door de regering, volgens hun krijgen de Aboriginals alles als ze er om vragen. Het is wel goed om het verhaal van hun kant ook eens te horen. We zitten nu in de camper met de airco aan, en ik werk de website bij. Verder is hier niets te beleven, maar ja wat wil je,het is de outback he. Ik hoop deze pagina's in Broome weer online te kunnen zetten, hier is geen wireless.

Onderweg

The Greath Sandy Dessert

Ons plekje op de camping

Vorige

Home

Volgende