Dag 5, Zondag 25 September, 2011.

Na het ontbijt zijn we maar weergaan rijden, we hebben nu eenmaal een auto dus dan zullen we hem gebruiken ook, dus route 15 uit het boekje wat we van Rob hadden geleend 200 km met als extra dat we nog op de zuidkust wilden kijken dus van Kastelliana naar Tsoutsouros kwam er nog bij. Tsoutsouros is een karakteristiek vissersdorpje met een haven die men tegen de elementen beschermt door er een enorme betonnen muur omheen te bouwen. Toen we langs de haven liepen zaten er een paar locals aan wie Ittie wat vragen begon te stellen, een vrouwtje sprak een paar woorden Engels maar een oude baas ging iemand roepen uit een huisje er tegenover en dat bleek een Nederlandse vrouw te zijn die met haar Griekse man ook op vakantie waren en dus wat konden tolken. Na wat geklets zijn we op de betonnen muur gaan zitten met uitzicht over de Libische zee om ons brood en de koffie te nuttigen. Daarna zijn we weer in de auto geklommen en door de bergen onze route vervolgd, net buiten het dorp was een mooi strand en waren mensen aan het zwemmen. In Knossos hebben we de ruine's van het Paleis van Knossos bezichtigd, tot ons genoegen was de entree op zondag gratis, helaas kostte een gids dan weer 10 euro p.p. maar het was wel de moeite waard. Hier woonden 4000 jaar geleden al mensen met een hoge beschaving, stromend water, airconditioning en zo meer fascinerend. Als gids hadden we een vrouwtje op leeftijd die met bezieling alles uitlegde over die tijd. Na de rondleiding zijn we terug naar het hotel gereden, lekker gegeten en vroeg op bed gegaan. Morgen naar Spinalonga..

 
Het haventje van Tsuotsouros

De betonnen zeewering

 

Schilderingen in het paleis van Knossos
Voorraad potten
 
 
De eerste troon in Europa
De koninginnen kamer
 
 
Het paleis in Knossos
Het paleis in Knossos

Dag 6, Maandag 26 September, 2011.

Na het ontbijt zijn we via Agios Nicolaos naar het dorpje Elounda gereden waar we een boot naar Spinalonga hebben genomen. Op het eiland staat een Venetiaans Fort wat gebruikt is voor de verdediging van Kreta. Ook is er een vervallen dorpje waar vroeger de mensen met Lepra heen werden gebracht en op hun dood mochten wachten. In 1903 heeft men er een Lepra kolonie gesticht die pas in 1957 werd gesloten, we hebben alles bekeken en zijn boven op het fort geklommen, best indrukwekkend. Op de terugweg ging de boot nog een rondje om het eiland en toen weer terug naar Elounda. Van Elounda zijn we de touristische route terug gereden langs de kust en door de bergen, een mooie route maar het schiet niet echt op. Iets van half 5 waren we weer bij het hotel, we gaan vanavond naar Oud Gersonisos, een klein dorpje boven in de bergen waar ze Griekse avond hebben met muziek en dans.

Om een uur of 6 een taxi laten bestellen in het hotel, we waren met z'n 6en dus twee taxi, drie man in de ene en drie in de andere, om een uur of half 7 waren we boven en hebben we ff rondgelopen maar daar waren we gauw klaar mee. buiten het pleintje waar het feest zou zijn was er niet veel te zien. We zijn toen maar vast op het terras gaan zitten, vooraan op de eerste rang. We hebben heerlijk gegeten, Knoflook brood en Giros, (Ittie kip en ik pork). Ook was er een kok aan het werk die traditioneel Kretens Eten maakte. Om een uur of 9 i.p.v. 8 uur begon dan het feest, er waren 6 dansers, drie mannen en drie vrouwen die volgens mij alleen maar de pasjes van de Sirtaki konden, een man kon nog een beetje springen verder hebben ze drie keer andere kleding aangetrokken en deden dan weer hetzelfde dansje, daarna mochten (lees moesten) wij weer meedoen. Ittie heeft zich natuurlijk opperbest vermaakt en heeft de hele avond lopen zeuren 'wanneer mag ik nou een bord kapot gooien'. Op een gegeven moment had ze een oud bord gekregen van de bediening maar moest ze wachten tot ze het sein kreeg, telkens als ze voorbij kwam dreigde Ittie te gooien en dan riep ze no, not now. Ittie liet even aan ons zien hoe hard ze zou gaan gooien en mepte daarmee een oude Engelsman die achter haar zat met het bord op zijn hoofd. Ze kreeg er een kleur van. De Engelsman kon er gelukkig wel om lachen en vroeg welke kant gaan jullie straks op? Ittie wees naar beneden en zei'die kant op' De Engelsman 'Than we go the other way. Ondertussen was een van de dansers (die niet kon dansen) kwaad geworden omdat het publiek niet op de stoelen stond van enthousiasme en moest door de leider weer tot de orde worden geroepen. Ze hebben nog wat geprobeert met vuur te dansen maar dat spul wilde niet fikken. De leider van de groep zette een fles op tafel, daar een borrelglaasje op en daar ging hij zelf op staan om een glaasje Raki te drinken (met steun van een collega) en dat was dan ook meteen het spannendst. Ik had het wel gezien. Ittie werd intussen steeds agressiever want dat bord moest kapot, ze heeft net zolang gezeurt dat het vrouwtje zei van toe dan maar. Daarna heeft ze dat bord zo'n rotklap gegeven dat de scherven drie terrassen verderop lagen. Later kwamen ze met een bezem zodat Ittie het zelf weer op kon ruimen maar daar wilde ze vervolgens op naar huis vliegen zodat ze die ook maar weer heeft afgepakt. We zijn terug gelopen (onderweg nog wat deurtje gebeld) en in Gersonisos nog een drankje genomen waarna we doodmoe op bed zijn geploft.

 

Ingrid, Gea, Ittie, en Jehudit voor het hotel

Bootjes in het haventje van Elounda

 

Het eiland Spinalonga
Overblijfselen van een huisje in het lepradorp
 
Straatje in het lepradorp
De orginele toegangspoort tot Spinalonga
 
 
In het fort bovenop het eiland
De trap naar de omloop
 
 
Het fort van buitenaf tijdens de boottocht terug
Dansers op de Griekse avond in Oud Gersonisos
 
 
De meiden hebben schik
Ittie en Jehudit in de bocht
 
 
Onze ploeg, v.l.n.r. Catharines, Wendy, Graham, Jehudit, Ingrid, en mijn schatje Ittie
 

 

Vorige

Home

Volgende