Dag 9, Zondag 25 September, 2005.

Vandaag zijn we met de trein naar Pisa vertrokken, nadat Ittie haar paspoort weer had gevonden zijn we naar het station gefietst. De treinreis verliep zeer voorspoedig. In Pisa aangekomen heeft Ittie aan een stel politie agenten gevraagd waar de tourist information was, die wisten ze maar toen we daar aankwamen wasie dicht (zondag). Gelukkig was er een plattegrond bij het station en het bleek helemaal rechtdoor te zijn naar de scheve toren, aan de andere kant van het dorp.Op een gegeven ogebnblik doemde hij al op. Op een terrasje een kop capuchino gedronken en toen op naar de toren, mijn god wat staat dat ding scheef. We hadden er graag even bovenop gewild maar dat kostte maar liefst 15 euro per persoon dus daar hebben we maar vanaf gezien, 30 euro om een toren te mogen beklimen is een rechtgeaard Hollander te gek. Het is wel schitterend daar verder, en gezellig druk. Allemaal kraampjes met souvenirs en zwarten met horloges. We hebben de Toren en de Cathedraal van alle kanten bekeken en ik heb een mooi boek gekocht over Pisa, Er stonden een paar Indiers voor ons toen we even brood zaten te eten en die waren foto's van elkaar aan het maken. Ittie moest zich daar weer mee bemoeien natuurlijk en we hebben even leuk met die mensen gesproken. Ze vonden dat wij ook maar eens naar India moesten komen en vroegen ons waar ze heen moesten gaan als ze eens naar Nederlans kwamen. In de loop van de middag zijn we maar weer richting het station gelopen en namen we de trein terug naar Vaireggio. Voor de eerste keer in Italie kwamen we een conducteur tegen, Ittie blij. Maar die blijdschap bekoelde toen bleek dat we de kaartjes af hadden moeten stempelen in het station in een gele automaat, wisten wij veel, hadden we al die tijd zwart gereden. Er stond een boete op van 25 euro per persoon, maar omdat wij buitenlanders waren en het niet wisten kregen we een boete van 5 euro totaal, Ittie zij, dat is goed maar dan wil ik wel met je op de foto. Dat kon, de conducteur deed zijn bril even af want hij had mooie ogen zij hij. Terug in Viareggio hebben we nog wat omgefietst en kwamen we een heuse boulevard langs het strand tegen, ook weer gelopen. Toen nog een rommelmarkt en toen naar de caravan. Morgen rijden we richting Venetie.

De weg vragen aan de politie	Daar isie dan de toren van Pisa	En de Cathedraal
Het Baptisterium		Bronzen deuren in de Cathedraal
De Conducteur met de mooie ogen	Gemaakt door het Sony team	Boulevard in Viareggio

Dag 10, Maandag 26 September, 2005

Op weg naar Venetie, tomtom stuurde ons weer het bos in, we zaten op een weg en inplaats van een spoorweg overgang zoals Eva aangaf stond er gewoon een hek. Aan de andere kant van het spoor liep de weg wel door maar wij konden er niet langs. Keren ging ook niet dus toen maar weer door een smal weggetje kijken of we weer op de hoofdweg konden komen. Dat lukte wonderwel, Na zowat een kwartier voor een spoorwegovergang hebben staan wachten zijn we maar een andere kant op gereden en zaten we zowaar op de goede weg. Na een kleine 300 km hebben we even pauze gehouden op een parkeerplaats en toen ontdekten we dat we een hele diepe kras over de zijkant van de caravan hadden, ik had op dat smalle weggetje wel gezien dat we een paar bomen raakten toen we een tegenligger passeerden maar dit was een kras van metaal. Vermoedelijk heeft er iets van een hek in die bomen gezeten. Ittie heeft de verzekering maar even gebeld om het te melden, ik baal als een stekker want ik loop de hele vakantie al te poetsen op dat ding. Bij Venetie aangekomen hadden we de camping in Fusina uitgezocht omdat die vlak naast de veerboot naar Venetie ligt. Dit is de eerste camping in Italie die goed aangegeven staat, we reden er zo naar toe. We staan nu weer met de caravan aan zee, en om de paar uur vaart er hier zo'n groot zeeschip de haven in, onvoorstelbaar wat een joekels zijn dat. Ittie waant zich bij het Pannama kanaal. Morgen gaan we met de veerboot naar Venetie.

Schade aan onze caravan	Grote zeeschepen	Op weg naar de haven