Dag 15, Woensdag 5 Oktober, 2011

De laatste dag hier, we zijn na het ontbijt nog even het dorp ingelopen want Ittie moest nog een pakje shag en we moesten nog even pinnen. Ik heb op mijn nieuwe teenslippers gelopen (au) dat is dus wel ff wennen. Ik loop al een week kleine stukjes op van die goedkope teen badslippers maar dit is toch wel ff wat anders, ik heb voor het eerst in mijn leven een blaar tussen mijn tenen maar ik mag niet piepen van Ittie ;-). We hebben nog wat kadootjes voor Marietje gekocht want die is komend weekend jarig en hebben verder bij het zwembad gelegen met Wendy en Graham en s'avonds nog een spelletje Skip-Bo gedaan. Na afloop kwamen er nog wat andere mensen bij zitten uit het hotel die morgen ook naar huis gaan, een stel uut Grunn, en een stel uit Nieuwegein, we hebben nog even gezellig zitten kletsen en hebben het niet te laat gemaakt want morgen worden we om half acht opgehaald met de bus van Corendon, de koffers staan al weer klaar, We hebben vast afscheid genomen van Stellios, georgos had een vrije dag dus die zien we niet meer (als hij naar Nederland komt dan komt hij langs met Claudia) en we hebben de mannen allemaal wat geld gegeven (we hebben in die twee weken geen fooien gegeven).

De laatste dag

Ook voor Graham

Het laatste avondmaal
En het laatste toetje (met slagroom)

Dag 16, Donderdag 6 Oktober, 2011.

Vroeg uit de veren, om half 7 hadden we de koffers beneden staan en deed de baas van het hotel net de deuren open en de lichten aan. Het ontbijt was dus nog niet klaar maar Ittie heeft geholpen en in de keuken het brood gesneden. Mithun was er ook al weer bij, die staat echt van s'morgens vroeg tot s' avonds laat te werken, Om drie uur vannacht had hij de laatkomende nieuwe gasten (vanwege de staking op het vliegveld) ook al ontvangen dus die heeft niet veel slaap gehad en toch altijd met een glimlach. Een topper. Na het ontbijt hebben we afscheid genomen van de baas en Mithun (bijna met tranen in de ogen) Kreta en, Hotel Theodora in het bijzonder, zal inderdaad nooit meer hetzelfde zijn als Ittie weg is. Wat zal het er vanavond stil zijn. Op het vliegveld ingecheckt, de koffers ingeleverd en de security gepasseerd, voor de eerste keer hoefde ik mijn kistjes niet uit te trekken en het poortje piepte niet, ik zei 'dat ding is kapot hoor, hij doet het niet' maar volgens Wendy ging er wel een lampje branden. Verder geen problemen gehad op de drie uur vertraging na. Later bleek (dat zei de piloot) dat het nog een nasleep van de staking van gisteren was. We hadden nog geluk want als het nog een uur later was geworden dan hadden de piloten eerst een verplichte rust van 8 uur moeten nemen en waren we pas de volgende dag vertrokken. Na een rustig vlucht en een onstuimige landing (het woei hier nogal) zijn we om kwart voot vijf veilig geland en met een bus naar de parking van Corendon gebracht. Hier bleek dat het raam van ons campertje twee weken op een behoorlijke kier te hebben gestaan maar gelukkig was alles droog. Op weg naar huis hebben we op de schrans Chinees voer gehaald en hebben heerlijk gegeten, de koffers uitgepakt en ff tv gekeken. Vanavond heerlijk slapen op ons eigen bed.

Ittie snijd het brood

Ons vliegtuig staat al klaar
3 uur vertraging maar we lachen nog
Deze jongens brachten ons thuis

 

Vorige

Home

Volgende