Dag 1, 17 September, 2003.
Woensdag 17 september zijn we door Marcelle, Marco en de kleinkinderen naar Schiphol gebracht. Renzo heeft zijn ogen uitgekeken met al die vliegtuigen. Ittie had bij het inchecken exit seat stoelen gevraagd ze zei dat ze last had van haar knieën, de dame achter de balie zei toen 'dat had u nou net niet moeten zeggen want als u slecht ter been bent mag u daar niet zitten' Daarop zei Ittie weer 'Ja maar ik kan wel goed lopen alleen als ik lang zit gaan mijn knieën op slot zitten'. De dame had helaas geen exit seat plaatsen meer, maar nog wel een paar stoelen helemaal voorin. Nou die hebben we dan maar genomen. Tot onze verbazing bleek dat Business Class te zijn dus we zaten als vorsten, Ittie haar mond heeft 5 minuten open gestaan van verbazing. Op de foto zit ze er al bij als de koningin, kortom deze vlucht kan al niet meer stuk. Na een vlucht van bijna 11 uren kwamen we in Mexico City aan. Vanuit de lucht is het net een mieren nest . In deze stad wonen meer mensen dan in heel Nederland.Wij maar denken dat we dichtbevolkt zijn?. Na het uitchecken werden we opgewacht door onze reisleidster Marieke (een foto volgt nog) die ons met de bus naar het hotel heeft gebracht, de rit kon variëren tussen een half uur en drie uren, afhankelijk van de drukte. Onze chauffeur Blas loodste ons in drie kwartier door de mierenhoop heen dus dat viel nogal mee. In het hotel een margerita (lekker) een douche (lekker) en twee eenpersoons bedden (niet leuk). Het is nu Nederlandse tijd 5:15 en in Mexico 22:00 17-september, we gaan dus zo plat want we zijn al zo'n slordige 21 uur op en keikapot. Oant Moan.
 |
 |
 |
Schiphol |
In de plain |
Queen Ittie |
Dag 2, 18 September, 2003
Vanmorgen om 4 uur was Ittie klaar wakker, en begon onrustig te worden. we zijn toen om een uur of 6 maar de stad ingewandeld om eens te bekijken hoe Mexico ontwaakt. Het was al en bedrijvigheid van belang, een afhaalplaats voor krantenjongens, en allemaal standhouders die hun stalletjes al begonnen op te tuigen. Het oversteken in Mexico City is een sport op zich, auto's komen van alle kanten en er is er niet een die stopt. Net Russische roulette. Na het ontbijt in het hotel zijn we met de bus naar Teotihuacán, waar een hele grote opgraving is van een complete stad met twee tempels (Piramides). De piramide van de zon is 64 meter hoog (zijn we bovenop geweest). En de piramide van de maan is 40 meter hoog. Het hele complex is zo'n 10 km² groot en volgens de gids lag er nog veel meer verborgen onder de aarde. Het volk van Teotihuacán leefde hier van 200 v Chr tot ongeveer 750 n Chr. Het was in die tijd de op twee na grootste stad ter wereld. Nadat we hier alles hadden bekeken zijn we naar een restaurant gereden om te lunchen, er speelde een Mexicaanse band, Ittie kon nog een liedje van haar vorige reis en begon dat uit volle borst te zingen, dus begon de band met dat nummer. Het eten was lekker, we hebben nog even geposeerd met een sombrero en een geweer die we even van een van de obers te leen kregen (zie foto). Vervolg op volgende pagina
 |
 |
 |
Monument kroning van de 1e keizer Mexico City |
Stads ruines Teotihuacán |
Tempel van de zon 64 mtr |
|
|
|
| Tempel van de zon, een hele klim | Lunchen in | Heeft iedereen betaald? |