Dag 12, 28 September, 2003.

We moesten vanmorgen om 9 uur op de pier vlak bij ons hotel staan, we zouden dan opgepikt worden door een boot, om negen uur was er dus in de wijde omtrek nog geen boot te bekennen, een van de vissers zei ons dat het nog wel een Mexicaans kwartiertje kon duren en hij beweerde dat hij de boot al zag. Wij zagen nog niets en geloofden er niets van, maar hij zei dat hij zulke goede ogen had omdat hij altijd met zijn ogen open zwom in helder zout water. Inderdaad zagen wij even later de boot ook. (wij gaan dat ook proberen met open ogen in zee zwemmen). Uiteindelijk kwam de boot toch in zicht en werden wij met een klein motorbootje aan boord gebracht. Het was een grote catamaran, de Bora Bora II. We kregen aan boord meteen een schaaltje in onze handen gedrukt voor het ontbijt (hadden we in het hotel al gehad maar vooruit). We hebben nog maar een stokbroodje gegeten en een bak koffie. We zijn eerst naar drie kleine eilandjes in de baai gevaren waar we hebben gesnorkelt tussen de vissen. Een van de vrouwen werd in haar vinger gebeten door een vis maar verder ging alles goed. ( Piranha's? ). Je kon de vissen gewoon haast pakken zo dicht kwamen ze bij ons. Na het snorkelen zijn we verder gevaren de kust van de baai volgend, langs het huis van Gloria Estavan naar een dorpje wat je alleen per boot kunt bereiken. Hier werden we opgewacht door een aantal mannen met leguanen, die ze je zowat in de armen duwden om ermee op de foto te gaan, de reisleider had ons aangeraden om dit niet te doen omdat het beschermde dieren zijn en het dus niet mag. We hebben dan ook allemaal geweigerd. Toen de mannen beledigd in een hoekje zaten te mopperen maakte iedereen stiekem een foto van een leguaan, de mannen kwamen snel weer aanrennen en wilden geld zien, maar wij zeiden dat we ergens anders foto's van maakten. 

De Eilandjes Los Arcos	Snorkelen tussen de vissen	Optrekje van Gloria
Het vissersdorpje	Een van de leguanen	Paarden in het dorp

Toen iedereen aan land was zijn we de berg opgelopen langs onherbergzame paden, drie keer een rivier overgestoken (wadend) en kwamen uiteindelijk boven bij een waterval aan. Een van de vrouwen was gevallen en had haar been opengehaald, ze mopperden dat de reisleider zelf niet verder was meegelopen dan de eerste rivier omdat ze wat achterop waren geraakt en de weg moeilijk konden vinden. We hebben boven wat water gekocht en foto's gemaakt en zijn toen weer terug gelopen, al met al nog een pittige tocht. Daarna zijn we teruggebracht op de boot en hebben we heerlijk gegeten aan boord, lekker biertje erbij, en zijn we doorgevaren naar een strandje waar je ook alleen met de boot kunt komen. Hier hebben we nog een poosje geluierd en gezwommen, het water was hier iets helderder, maar niet veel. Na anderhalf uur of zo zijn we teruggevaren, we moesten nu de hele baai oversteken naar de marina en dat was een hele tocht, Ittie werd op een gegeven ogenblik wat zeeziek en heeft discreet wat overgegeven in een plastic bekertje. Maar toen we er eindelijk waren, was het ook weer over. Toen we in het hotel aankwamen na een rit met de bus, ging de zon weer mooi onder. Het was weer een mooie maar vermoeiende dag.

Het doorwaden van de rivier	De waterval (de moeite waard)	Nog even luieren aan een strandje
Dit strand is ook alleen per boot te bereiken	Op de terugweg naar de Marina	Bij thuiskomst wasie der weer.